[zaloguj się]
[pdf]

BRATAĆ SIĘ (2) vb impf

się (1), sie (1).

a jasne.

Fleksja

inf bratać się (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Przyjaźnić się, być w bliskich stosunkach, zażyle obcować; adscribere se alicui socium, sociari cum aliquo, societatem cum aliquo conflare, venire in societatem aliquorum, iungi societate aliquibus, facere cum aliquo amicitiam et societatem Cn [z kim, czym] (2):
W przen (2): wiernemu żadnemu nie przyſtoi brátáć ſię ze złymi vcżynkámi ćiemnośći CzechEp 89; Tákże y góry nie rádzęć wylátáć/ Kiedy ſye ſczęśćié ztobą imie brátáć. KochPieś 43.

Formacje pochodne cf BRACIĆ SIĘ.

TG