Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BREDNIA

Następne hasło: BREDZIĆ »

BREDZĄCY (1) part praes act

Fleksja

N sg m bredzący .

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Mówiący rzeczy zmyślone, urojone, niedorzeczne, głupie:

Wyrażenie: »lada co bredzący« : Vaniloquus, Prożnomowny/ Wſzetecznego yęziká/ láda co bredząći. Mącz 475b.