« Poprzednie hasło: BRŁOK | Następne hasło: BROCZNICA (?) » |
BRNĄĆ (22) vb impf
inf | brnąć | ||||
---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||
praes | |||||
sg | pl | ||||
1 | brniemy | ||||
2 | brniesz | ||||
3 | brnie | brną |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | brnął | m pers | brnęli |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
2 | brni | ||
3 | niech brnie | niechaj brną |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bychmy brnęli | |
2 | m | byś brnął | m pers |
inf brnąć (4). ◊ praes 2 sg brniesz (1). ◊ 3 sg brnie (4).◊ 1 pl brniemy (1). ◊ 3 pl brną (1). ◊ praet 3 sg m brnął (3). ◊ 3 pl m pers brnęli (3). ◊ imp 2 sg brni (1). ◊ 3 sg niech brnie (1). ◊ 3 pl niechaj brną (1). ◊ con 2 sg m byś brnął (1). ◊ 1 pl m pers bychmy brnęli (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
»przeciwko wodzie brnąć«: ieſli to/ ſámemu [Piotrowi] tylko dano [...] tedy też niechay przećiwko wodźie nie brną [papiescy forytarze] NiemObr 49.
»brnąć przed się by z listy« = pędzić tak szybko jak goniec z listami: ták niedbále táńcuie/ iż ſniego cżáſem y ſuknia ſpádnie/ á on ſie po nię nie ſchyli/ ále brnie wciąż przedſię/ by z liſty. GórnDworz E8.
»z prosta, po prostu a jako w brod brnąć« (2): Ale bychmy po proſtu á iáko w brod brnęli/ Pewnie bychmy w ſwych ſpráwach dáleko ſłynęli. RejZwierc 251v; A ták to zda ſię podobnieyſza być rzecz/ ponieważ oni niebożętá ſtárzy Litewſcy piſárze ták ſproſtá prawdy przeſtrzegáiąc brnęli. StryjKron 512.
brnąć ku czemu: Ale gdy iuż obacżyſz cżáſy ſwe ku cżemu brnieſz/ á będzieſz ſie brzydził onemi pirwſzemi poſtępki ſwoiemi/ á rzućiſz ſie do miłey cnoty RejZwierc 124.
brnąć w co (3): ſie ludzie od złośći niepowśćiągáli/ owſzem/ iáko pijány w błoto głębiey w grzechy brnęli CzechRozm 89; w świeckie myſli młodośćią vwiedziony/ brnąć bárzo pocżął SkarŻyw 332; GosłCast 26.
Formacje pochodne: przebrnąć, webrnąć, wybrnąć, zabrnąć.
BZ