[zaloguj się]
[pdf]

BROJĄCY (3) part praes act

o jasne (tak w broić).

Fleksja
sg
m Gbrojąc(e)go
pl
N m pers brojący
I m brojąc(e)mi

sg m G brojąc(e)go (1). ◊ pl N m pers brojący (1). ◊ I m brojąc(e)mi (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Czyniący coś złego, dopuszczający się czegoś; postępujący niewłaściwie (3):
Wyrażenie: »brojący nieprawość, złość« (3): Nie poćiągay mię z niezbożniki y zbroiącemi niepráwość [cum operantibus inquitatem] BudBib Ps 27/3, Ps 35/13; Vtrapienie y vćiſk/ ná wſzelką duſzę cżłowieká broiącego złość [operantis malum] BudNT Rom 2/9.

Cf BROIĆ

LZ