[zaloguj się]

BRUDNO (9) av

o jasne.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu [cf BRUDNY].

Nieczysto, niechlujnie, plugawo (9): we źwierciedle gdzie brudno a gdzie krzywo może wſzytko vpátrzyć RejZwierc A2, 24.
Zwrot: »brudno chodzić«: Brudno chodzą/ plugáwe zápuſzcżáią włoſy KlonWor 53.
W przen (4): Bo ſie tám [w niebie] wſzytko świeći/ nie máſz tám nic brudno. RejWiz 95, 47; Sumnienie gryzye gdy ná cnocie brudno RejZwierc 223, [207].
Przen (2):
a) Niejasno (o pogodzie) (1): Powiedzyał mu Abiron/ vpátrzyć to trudno/ Bowiem ſie záchmuráło ná powietrzu brudno. RejWiz 165.
b) Z ciemną, śniadą skórą (1): Hermánowſcy. CI chociaż ſie to brudno ná twarzy zrodzili/ Ale wierz mi cnotą ſie pięknie vſtroili PaprPan F2.

Cf BRUDNIE

KN