![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (BRUKOWNY) | Następne hasło: [BRUNACENIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BRUKOWY (4) ai
brukowy (3), burkowy (1); brukowy PaprPan, SarnStat, SkarKaz; burkowy KochOdpr.
Teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie o jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | brukowy | f | N | |
| A | A | brukową | |||
| pl | ||
|---|---|---|
| G | brukowych | |
sg m N brukowy (1). ◊ f A brukową (1). ◊ pl G brukowych (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.
Znaczenia
I. Przymiotnik od „bruk, burk” ‘hulanka, burda, pijaństwo’ (3):
Wyrażenia: »burkowa biesiada«: żećiem nigdj tych burkowjch bieſiad Pátrzáć niechćiał KochOdpr B3v.
»brukowa sława«: Nie pátrz ná ty kochánki w rzezánych kábaciech/ Ani też rády ſzukay w nabożnych práłaciech. Bo ten ma z Wiátykiem iuż inſzą zabáwę/ A ći záś o brukową tylko trwáią ſławę. PaprPan Bv.
Przen (1):
Wyrażenie: »brukowy żołnierz« = awanturnik: Tyś nie brukowy żołnierz/ pogránicznego nieprzyiaćielá bijeſz SkarKaz 313b.
II. W funkcji rzeczownika: opłata za używanie bruku, (tj. za przejazdy, postoje itp.) (1): około wolnośći od céł/ myt y brukowych/ komużkolwiek nádánych/ iáko ſie to tu było wſzyſtko odłożyło z Séymu Wárſzáwſkiégo/ y nie odpráwiło ſie tu. SarnStat 400.
KN