[zaloguj się]
[pdf]

BRZECZKA (9) sb f

brzeczka (8), brzedka (1); brzeczka BartBydg, FalZioł(3), LibMal (2), Mącz, Calep; brzedka SienLek.

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
N brzeczka
G Brzeczki
I brzeczką
L brzeczce

sg N brzeczka (3). ◊ G Brzeczki (2). ◊ I brzeczką (2). ◊ L brzeczce (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVIII w.

1. Wyciąg ze słodu, miodu lub wina; mustum Mącz, Cn; nectar, dulcis liquor, vinum pigmentatum BartBydg; mellatum, sapa Mącz; sacrima Calep (7): nectar, dulcis liquor, vinum pigmentatum, vel brzeczka BartBydg 97; FalZioł III 19a; Kopr/ w młodym piwie álbo w brzedce wárzony/ mnoży mámkam mleko SienLek 87; Calep 937a.
Zestawienie: »miodowa brzeczka« (3): Też ta żywicza pita z miodową brzecżką/ zaſtanowienie rżeczy niewieſciey othwiera FalZioł III 31b, I 87a; Mellatum, Sapa seu mustum ad mediam partem decoctum. Nonius, Miodowa brzeczká. Mącz 213d.
2. n-pers (2): Napiſchal lyſth ymyenyem panyey Brodniczkiey do Lucaſſa Brzeczky rzeznyka y myeſzczanyna poznanſkyego LibMal 1551/159v, 1552/168.

Synonim: moszcz.

KN