« Poprzednie hasło: BRZYDKOŚĆ | Następne hasło: BRZYDLIWOŚĆ » |
BRZYDLIWIE (1) av
sup nåbrzydliwi(e)j.
Sł stp brak, Cn s.v. brzydko, Linde bez cytatu.
W sposób budzący wstręt moralny, wzgardę; obrzydliwie, wstrętnie; foede, odiose, putide, rancide Cn: [o filozofach rzymskich] A wſzyſcy im nagłębiey rozumy ſwoie okazáć chcieli/ tym nabrzydliwiey (bez wiádomośći o wſzechmocnośći Bożey [...]) błądzili. StryjKron 1.
Cf BRZYDKO
ZZie