[zaloguj się]
[pdf]

BRZYDLIWIE (1) av

sup nåbrzydliwi(e)j.

Sł stp brak, Cn s. v. brzydko, Linde bez cytatu.

W sposób budzący wstręt moralny, wzgardę; obrzydliwie, wstrętnie; foede, odiose, putide, rancide Cn: [o filozofach rzymskich] A wſzyſcy im nagłębiey rozumy ſwoie okazáć chcieli/ tym nabrzydliwiey (bez wiádomośći o wſzechmocnośći Bożey [...]) błądzili. StryjKron 1.

Cf BRZYDKO

ZZie