[zaloguj się]
[pdf]

BUKŁACZEK (4) sb m

bukłaczek (2), buklaczek (1), bukłaszek (1), bokłaszek [Linde]; bukłaczek CiekPotr; buklaczek RejZwierc; bukłaczek : bukłaszek SkarŻyw (1 : 1).

a pochylone, e jasne.

Fleksja
sg
N bukłåczek
A bukłåczek
L bukłåczku

sg N bukłåczek (1). ◊ A bukłåczek (1). ◊ L bukłåczku (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Dem. od „bukłak” ‘worek skórzany do przechowywania wody, wina, lub innego napoju’; manierka (4): on im dał máły bukłacżek winá SkarŻyw 498; iſz ie [wino] co dzień pijem/ á ono ſię nie ták mnoży/ iáko rodzi w tym bukłaſzku. SkarŻyw 498; CiekPotr 68.
W przen (1): A záwżdy ſie rychley dowiedzą cżym tą fláſzá ſmierdzi/ ieſli gorzałką/ ieſli rozmárynem/ niżli o proſtym buklacżku. [mowa o człowieku] RejZwierc 104.

LZ