Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BURMISTRZOSTWO

Następne hasło: [BURMISTRZOWA] »

BURMISTRZOW (3) ai

burmistrzow (2), bormistrzow (1); burmistrzow BartBydg, SarnStat; bormistrzow Calep. burmistrzow (1), burmistrzow a. burmistrzowy (2); burmistrzow BartBydg; burmistrzow a. burmistrzowy Calep, SarnStat.

-(o)w, -ow-; bor- z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja

sg
m	N	burmistrz(o)w
	G	bormistrzow(e)go
	L	burmistrzowym

sg m N burmistrz(o)w (1). ◊ G bormistrzow(e)go (1). ◊ L burmistrzowym (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

Przymiotnik dzierżawczy od „burmistrz” (3)
- 1. Należący do najwyższego urzędnika miejskiego, burmistrza, burmistrzowi podległy (1)
- 2. Należący do dostojnika, konsula (2)

Przymiotnik dzierżawczy od „burmistrz” (3):

1. Należący do najwyższego urzędnika miejskiego, burmistrza, burmistrzowi podległy; consularis Cn (1):

Wyrażenie: »dom burmistrzow«: ále odawánié podwód Komornikom/ y odmiáná podwodźie/ w domu Wóytowym/ Burmiſtrzowym/ álbo Láwniczym bydź ma SarnStat 973.

2. Należący do dostojnika, konsula; consularis Cn (2):

Zestawienie: »namiestnik, namiastek burmistrzow« (2): proconsul, namyestnyk burmistrzow BartBydg 34b; Proconsulatus – Godnoſcz namiaſtka bormiſtrzowego Calep 852a.

Cf BURMISTRZKI, BURMISTRZOWSKI