[zaloguj się]
[pdf]

1. BURTA (1) sb f

Fleksja

A pl burty.

Sł stp brak, Cn notuje w innym znaczeniu, Linde XVI(XVIII) w.

Wróżba, wróżenie:
Zwrot: »burty stroić«: Co Pan Bog vcżynił zá grzechy ich/ iſz wieżdzby cżáry/ burty/ ſtroili: y dziatki ſwe dyabłom ofiárowali SkarŻyw 503.
Szereg: »wieszczby, czary, burty« cf »burty stroić«.

Synonimy: czar, wieszczba, wrożba, wrożka.

KN