« Poprzednie hasło: [CZAPRĘG] | Następne hasło: CZARA » |
CZAR (148) sb m
czar (1), czary (147) pl t; czar : czary LibMal (1 : 4).
czår, czar- (w tym 2 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | czary | |
G | czarów, czår, czår, cz(a)r | |
D | czaróm | |
A | cz(a)r | czary |
I | czarami, czary, czarmi | |
L | czarach, czaroch |
sg A cz(a)r (1). ◊ pl N czary (30). ◊ G czarów (33), czår (3); czår HistAl; -ów : czår FalZioł (2 : 2); ~ -ów (5), -(o)w (28); ~ czår (1), cz(a)r (2). ◊ D czaróm (13); -óm (1), -(o)m (12). ◊ A czary (41). ◊ I czarami (12), czary (7), czarmi (3); -ami LibMal, Leop, BudBib, CzechEp (3), ReszPrz (2), WujNT; -y HistAl, GliczKsiąż, LatHar; -mi BielKom, RejAp (2); -ami : -y Mącz (1 : 1), SkarŻyw (2 : 3). ◊ L czarach (4), czaroch (1) RejAp; ~ -ach (3), -(a)ch (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
W charakterystycznym połączeniu: babie czary (3).
»w czary, czarom wierzyć« [szyk zmienny] (3 : 2): Aby im oney wiáry lepiey potwirdzili/ Aby ſwym cżárom więcey/ niż Pánu wierzyli. RejWiz 150; Tego też cżáſu Zmodź pokrzcżona ieſt/ ktorzy iáko ine bydło żyli ná świećie/ ogień chwaląc/ pthaki w leſie/ a duſze ná grobiech karmiąc/ w rozmaite cżáry wierząc. BielKron 385; cżárty chwalą y wierzą cżárom BielKron 445, 6; SienLek 189v.
»czary diabelskie« [szyk 1 : 1] (2): Ieſliby kto w Páná Iezu Kryſtá Báránká prawdziwego wierzyć niechćiał/ y wtzárách ſię Dyabelſkich y bluznierſtwách kochał/ niepotrzebá mu więthſzey tzárownice/ y bluznierzá ſſukáć KrowObr 68v; Także Trynitarze wſzyſcy [...] háńbią Troycę świętą/ zowiąc ią (áż y ſtrách piſáć) Dyabelſkimi cżárámi/ morſkimi dźiwámi/ piekielnym Cerberuſem. ReszPrz 90.
»papieskie czary« (1): Iż żywot zakonnicży/ y wotá/ ktore BOgu cżynią/ ſą Papieſkie cżáry. ReszPrz 41.
»czarnoksięstwo (a. czarnoksięska nauka), (albo) czary« = magiae JanStat [szyk 5 : 3] (8): A tak iuż pokuſzáią rozmáitych cżar álbo cżárnokſięſtwá/ wynálezienia nowego/ chytroſći rozmáitey/ y diabelskiego wzywánia/ tho im wſzytko nic nie pomoże HistAl M4; Czwarta/ Ieſliby ſye około Czárnokſyęſkiey náuki álbo Czárow obierał. GroicPorz 14v, ii2; RejAp 166; Ná oſtátek przez cżáry/ przez cżárnokſięſtwo/ kuſzą ſie niektorzy zniewolić pocżćiwe ſercá GórnDworz Bb4v, Hh6v; SkarŻyw 458; SarnStat 214.
»czary i szatańskie czyny« (1): Ten nieſczęſny czárownik/ który czártóm gwoli Y ſobie przez ſwe czáry y ſzátáńſkié czyny/ Chćiał mię był zwiéźdź GosłCast 61.
»diabelstwo i czary« (1): Ten kamień dijabelſtwu y cżarom ſie przeciwi/ węże odgania FalZioł IV 53d.
»czary, (a, i) gusła« = incantatio Calag [szyk 13 : 2] (15): ComCrac 20; ktorzy zwyczaiem prziſięgaią/ albo ktorzy w czarach/ guſliech/ Czarnokxieſtwye/ y ynich zaboboniech/ y w wſzelkym zlym vczinku/ albo woli ymięnia Bożego v żiwaią SeklKat F2v; ognie/ wody/ y ine chwaſthy poſwięćił/ y wſzytki ony cżáry y guſłá poſtáremu odnowił. RejAp 166v; RejPos 71v, 72; Calag 580a; SkarŻyw 517; CzechEp 106, 111, 132, 232, 350, 362; Aliśći bez wſzelkiego karánia zoſtáły/ y owſzem ſie ſpoſpolitowáły/ cżáry/ guſłá/ krzywoprzyśięſtwá/ cudzołoſtwá/ świętokradźtwá PowodPr 24; Kiedy one Maenades zeſzły ſię w gromádę/ O cżárách y o guſłách cżyniły więc rádę KlonWor 7.
»czary i kuglarstwa« (1): ktorzy ſwemi cżáry y kuglárſtwy/ iuſz byli ktemu obywátele wyſpu onego przywiedli/ iſz Symoná mieli zá Syná Bożego SkarŻyw 436.
»czary i nauki łotrowskie« (1): Záżywał wſzytkich cżárow y náuk łotrowſkich KlonWor 24.
»czary i diabelska posługa« (2): y buduiąc w Tyberyádzie kościoł/ gdy palono máteryą: Zydowie cżáry ſwemi/ y dyabelſką posługą/ ogień zcżárowáli/ iſz ſię nicżegoſz iąć w cegielniey niechćiał. SkarŻyw 457, 600.
»praktykarstwo (a. praktyki), (i) czary« (2): cżáſow lepak przeſtrzegał báwiąc ſię praktykárftwem y cżárámi [angurabatur et divinationibus operam dabat] BudBib 2.Par 33/6; LatHar 113.
»wieszczby, (i) czary (burty)« [szyk 3 : 2] (5): GórnDworz Hh6v; Którzy vżywáią nauk Szátańſkich/ czárów/ wieżdżb/ czárnokśięſtwá BiałKat 48v; SkarŻyw 503; Znáki dáne ná czáſy/ ná dni y látá [...] obroćili ſobie ná wieźdźby y czáry. SkarKaz 518a, 518b.
»czary, (i) wrożki (a. wrożenie)« = incantationes et magiae JanStat [szyk 3 : 2] (5): Lud on barzo ieſt ſkłonny ku cżarom y ku wrożeniu. MiechGlab [89]; RejAp 166; Práktyki/ cżáry/ wrożki/ y z cżártem porozumienie. LatHar 113; SarnStat 214 [2 r.].
Synonimy: 1. alchimija, burta, czarnoksięstwo, diabelstwo, gusło, kuglarstwo, praktyka, praktykarstwo, wieszczba, wrożba, wrożka.
Cf [CZARODZIEJCA], [CZARODZIEJNIK], CZAROWANIE, [CZARZENIE]
ZZa