[zaloguj się]
[pdf]

[CZARODZIEJNIK sb m

a jasne; teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja
sg pl
N czarodziejnik
G czarodziejnik(o)w

sg N czarodziejnik. ◊ pl G czarodziejnik(o)w.

Sł stp notuje, Cn brak.

Człowiek uprawiający czary, sztuki magiczne: przećiw náukam czárodźieynikow/ ſą niektore záſie obrony ErazmJęzyk 08 (Linde); A ieſliżeby [czary] náleźione były/ ma być pytan ten Czárodźieynik/ iákimi ſłowy álbo iáko ſye s tym obchodźił. GroicPostępek 17 (Linde).

Synonimy: astrolog, astronom, czarnoksiężnik, czarownik, gadacz, gusłnik, gwiazdarz, kuglarz, mag, matacz, malefik, nigromantyk, praktykarz, pyton, wieszczek, wieszczy, wrożek, zaklinaciel, zwodnik.

Cf [CZARODZIEJCA]]

ZZa