[zaloguj się]
[pdf]

[CZARODZIEJCA sb m

Fleksja

N pl czarodzi(e)jce.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. błędnie: czarodziej.

Człowiek uprawiający czary, sztuki magiczne: Y biorą tego duchá/ ći wſſytcy czárodźieyce/ w ſie wieſſczki czynią ErazmJęzyk R4 (Linde błędnie: czarodziej).

Synonimy: astrolog, astronom, czarnoksiężnik, czarownik, gadacz, gusłnik, gwiazdarz, kuglarz, mag, matacz, malefik, nigromantyk, praktykarz, pyton, wieszczek, wieszczy, wrożek, zaklinaciel, zwodnik.

Cf [CZARODZIEJNIK]]

ZZa