[zaloguj się]
[pdf]

OTRĄCAĆ SIĘ (10) vb impf

sie (9), się (1).

-t- (7), -tt- (3).

o oraz a jasne.

Fleksja
inf otrącać się
indicativus
praes
sg pl
1 otrącåm się otrącåmy się
3 otrącå się otrącają się
praet
sg
3 n otrącało się

inf otrącać się (1). ◊ praes 1 sg otrącåm się (5). ◊ 3 sg otrącå się (1). ◊ 1 pl otrącåmy się (1). ◊ 3 pl otrącają się (1). ◊ praet 3 sg n otrącało się (1).

Sł stp s.v. otrącać, Cn brak, Linde XVI w. s.v. otrącić.

Uderzać się o coś, potykać się, natrafiać na coś; illidi Mącz, Calep; impingere Mącz, Modrz; offendere Calep (10): Impingo, Vderzam ſie ócz/ dawam ſobie ſtós/ otrącam ſie/ wwięzuyę. Mącz 275d, 182c; Offendo – Wpadam, natrafiąm, ottrącząm ſie. Calep [725]b, 54a.

otrącać się o co (5): Caespito, Potykám ſie albo/ otrącam ſie o co w dródze. Mącz 30c; Crepido, Brzeg o który ſie wodá otrąca. Mącz 68a; Fluctus illiduntur, Welny ná wodzie otrącáyą ſie yedny o drugie. Mącz 182d; wiele ich ieſt pobitych/ wielkie mnoſtwo trupow/ y niezlicżonych ćiał/ ták iż ſię o nie otrącáć muśi. ModrzBaz 142v; Tám w śrzodku [ogrodu] proſte drzewo á źielone ſtało/ O ktore ſie niemáło wiátrow otrącáło. WisznTr 11; [Niewiáſty też [...] ćiſnęły ſię miedzy zbroyne męże ſwe/ á cżęśćią żałoſnym y ſpráwiedliwym płácżem ſwym ſercá mężow ſwych pobudzáiąc/ cżęśćią też od Kośćiołá do Kośćiołá biegáiąc/ o Ołtarze ſię otrącáiąc/ Modlitwámi ſwymi/ Bogu oycżyznę ſwoię porucżáły BarlBaz 75 (Linde)].

otrącać się na czym (1): Offendiculum – Rzecz naktorei ſie ottracząmi. Calep [726]a.

Synonimy: obijać się, potykać się, uderzać się.

Formacje współrdzenne cf TRĄCAĆ.

Cf OTRĄCAJĄCY SIĘ

EW