![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: BZOWY | Następne hasło: BŹDZIEL » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŹDZIĆ (3) vb impf
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | bżdżę | |
| 3 | bździ | |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 2 | bździ |
praes 1 sg bżdżę (1). ◊ 3 sg bździ (1). ◊ imp 2 sg bździ (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.
Znaczenia
- Oddawać gazy (3)
Oddawać gazy; pedere Calep (3): O miła Máchno nie bździ RejFig Bb4v.
Szeregi: »pierdzieć, bździć« (1): Pedo ‒ Pierdze bzdze. Calep [768]b.
»bździć, srać, pierdzieć« (1): Doctor zopytał. Ieſtli pan ſtolcze/ albo wiatri miewał. Rzekł chłop iż wiatru doſyć będzie. Bo drżwi/ okna otworzą wſzędzie. Bzdzi/ ſra/ pierdzi, Doctor rzecże kniemv, Dopiero chłopek wyrozumiał onemu. FalZioł V ktv.
Formacja pochodna: ubznąć się.
KN