« Poprzednie hasło: PIERDZENIE | Następne hasło: [PIERDZIEL] » |
PIERDZIEĆ (14) vb impf
pierdzieć (13), pirdzieć (1); pierdzieć : pirdzieć BartBydg (1:1).
Oba e jasne.
Fleksja
inf | pierdzieć | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | pierdzę | ||
3 | pierdzi |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | pierdziała |
n | pierdziało |
inf pierdzieć (3). ◊ praes 1 sg pierdzę (3). ◊ 3 sg pierdzi (4). ◊ praet 3 sg f pierdziała (3). n pierdziało (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. pierdnąć.
Znaczenia
Oddawać gazy, wypuszczać głośno wiatry; pedere BartBydg, Mącz, Calep; oppedere Mącz (14): Pedo, pedorem seu fetorem facere ex ano, pyerdzyecz. BartBydg 229b, 110; Pan wracáiąc pieniądze/ pytał pierdzi żoná/ Ach pánie day ią dyabłu/ ſmierdzi iey z ogoná RejFig Aa5v, Aa5v, Cc8, Dd7 [2 r.]; Mącz 286c [2 r.]; Więc chłop plugáwy ſłoninámi ſmierdzi/ Ciągnąc ſkornie do páſá ledwe iż nie pierdzi. RejZwierc 241v; Pedo – Pierdze bzdze. Calep 768b; [Pedere. Pedezare. Pierdźieć. Fartzen. Dict 1566 C3; UrsinGramm 252; Pierdzę et piernę/ Pedo, crepitum ventris edo. Volck Qqq3v].
W połączeniach szeregowych (2): FalZioł V 1v; Chłopisko blwáło ſráło/ káſzłáło pierdziáło/ Y pozbył dycháwice/ choć bárzo śmierdziáło. RejFig Cc5.
Przen (1): IEden w áptece pytał/ co Kubeby zową/ [...] Są pecki co ná dupnych gorach wyraſtáią/ Ná włoſiánych ſzypułkach/ á koſtek nie máią. A gdy ktorą rozgryźnieſz/ iáko gowno ſmierdzi/ A kiedy máią wſchodzić/ gorá bárzo pierdzi. RejFig Bb.
Formacje współrdzenne: odpierdzieć, spierdzieć, wypierdzieć; pierdnąć; przepierdować.
Cf PIERDZENIE
DD