całować kogo (70): BierEz S4; Oblicżé ij ſweé vſta na twych pierſiách kladę/ ſerdecżnie cie tzaluię OpecŻyw 18v; Y gdzie on dzień gdym cie na lonie tzaluiątz piaſtowala OpecŻyw 147v, 20 [2 r.], 20v, 104v, 147v, 164v; ale panna maria vyerne czyalo boze pyaſtouala w oſobye dzyeczyątka/ y czalouala y pyerſyamy panyenſkymy uychouala PatKaz II 38v; PatKaz III 128; HistJóz E3v; potym wſzed do komnáty ná łoże iey/ y pocżął ią chćiwie cáłowáć HistAl A4, N2, N3; I viąwſſy onego młodzieńcá/ cáłowáłá [deosculatur] go Leop Prov 7/13; RejFig Aa2, Bb5v [2 r.], Ee3v; RejZwierz 119; Y viął go práwą ręką zá brodę iákoby go miał cáłowáć. BibRadz 2.Reg 20/9, Ruth 1/9; przywitawſzy Beniáminá cáłował go y błogoſłáwił mu. BielKron 17v; Bieżeli wſzyſcy do domu rychło/ áby pirwey mátkę cáłowáli. BielKron 105v, 63v, 73, 104v, 105v, 155v, 188v, 216v; sic dividere oscula, Teras tego á potym drugiego cáłowáć. Mącz 91b; Oscula libavit natae, Cáłował córkę. Mącz 192a; OrzQuin K4v; GórnDworz Z2 [2 r.]; A wſthawſzy Tyrus obiął ſzyję iego y cáłował iego. HistRzym 79; Potym mamy oycá náſzego cáłować/ to ieſt iemu ſie modlić HistRzym 84, 82v [2 r.], 83, 132 [2 r.]; ábowiem iáko báłwochwálcá cżći y dziwuie ſie/ á cáłuie báłwáná/ [...] tymże obycżáiem łákomy cżłowiek chwałę dawa/ dziwuie ſie/ y miłuie pieniądze RejPosWstaw [110³]; BudBib Gen 31/55; á pádáiąc ná ſzyię Páwłowę cáłowáli go. BudNT Act 20/37; PaprPan Gg3, Hhv; Ceſarz go z wielką ochotą przyiął y cáłował SkarŻyw 188, 46, 112, 224, 349, 490; CzechEp 18; Ná pirwſzym mieyſcu pánnę cáłowano KochFr 25; SAm pánnę sćiſkaſz/ ſam ſię zákázuieſz/ Sam w vcho ſzepceſz/ ſam/ Páwle/ cáłuieſz KochFr 30; ReszPrz 49; Cáłuyćie [Obłapcie KochPs] Syná mile/ by iego gniew ſrogi/ Nie wpadł/ á wybyśćie zginęli w puł drogi GrabowSet E3v; WujNT Act 20/37; Bo y Helizeuſz [...] prośił áby mogł pożegnáć y cáłowáć oycá y mátkę SkarKaz 44a, 385a, 488a; Zaż to nie właſny Iudaſz ktory ćię cáłuie Proſząc: á kiedy płáćić/ ieſzcże ćię ſzkáluie? KlonWor 75, ** 2. Cf całować kogo co czym; »całuj babę w kłaki«.

całować co (119): A zatym náſwietſſá panna/ oblapiwſſy ſwégo námileyſſé^go ſyna oblicżé iego/ glowę/ vſta/ ocży/ ij ijnſſe wſſytki cżlonki tzalowala OpecŻyw 88v; a idątz po drodze tego patrzala/ aby ktorą krwie kropię vzrzala/ tedy wnet tzalowala. OpecŻyw 158; Na drodze ijdątz/ ony mieſtza tzalowaly gdzie ſie tzo z Iezuſem ſtalo OpecŻyw 164v, 91, 91v, 151v, 156, 159; A wiele tego glubſtwa y Balwofalſtwa miedzy krzeſciany ze [...] czałuią v marlich koſczy SeklKat Z, Z; Każy rychley pyſaċ/ aczaluy. Swiathoſczy/ y lignum vite Bo wtorey wodzie omite. RejKup M, k3; á rzekſzy to padł ná ziemię á pocżął ſlup cáłowáć. HistAl B7, G; Będzie Ewánielią práwdą Boża [!] názywał/ y będzie kxięgi iey cáłował KrowObr 50v; Vmárłe kośći papieżnicy cáłuią/ á żywe przeſladuią. KrowObr Vu2v, 80 [2 r.], 116v, 119, 136v, 197, 239v [2 r.]; BOżą mękę przed ſwięty ná wznák położyli/ Cáłuiąc ią niewiáſty/ iáycy obłożyły. RejFig Bb6, Aa4; PAtrzże ná ty dubiele/ kiedy więc dutkuią/ Przez ſkło koſtki cáłuiąc/ ieſzcżeſz tho kupuią. RejZwierz 106; Krol widząc iż Heſter/ podnioſł ná nię rozgę złotą/ ktora powſtawſzy cáłowáłá rozgę. BielKron 115; ociec Filip od rádośći płákał/ ták iż gdy sſiádł głowę iego cáłował BielKron 123; Alexánder [...] vcżynił mu pocżeſność cáłowawſzy ono mieyſce ná ſzácie/ gdzye było wyſzyto Tetrágrámmáton. BielKron 124v; We śrzodku ieſt iákoby káplicá/ y wieſzká máła/ támtę Turcy obchodzą cáłuiąc BielKron 264; BielKron 144v, 330 [3 r.]; Bo ácż ſą rozlicżne piſmá wydáne po Apoſtholech/ po Prorocech/ po Ewányeliſtach/ ále ktore ſie zgadzáią s piſmy ſtáremi nam zoſtáwionemi/ cáłowawſzy mamy ye mieć w wielkiey pocżćiwośći RejAp 196v; HistRzym 125v; RejPos 144v, 310v; StryjWjaz C, C3; Paniętá do krolowey/ on zyemię cáłował PaprPan Hb2; Pódźmyſz tedy pod iego namiot vlubiony/ Y cáłuymy podnożek iego poświęcony. KochPs 195; Iákom ia grzeſznicá godną ſię zſtáłá cáłowáć iáſłecżká/ w ktorym Pan moy máludzkim [!] płákał? SkarŻyw 140; y nakoniec obraz męki Páńſkiey cáłuiąc/ duchá Chryſtuſowi oddał SkarŻyw 414; ludzie nabożne y zákonne ták ráda z młodu wydziáłá/ iſz gdzie ſzli zákonnicy Ciſtercyeńſcy/ tám nie mogąc ich cżćić inácżey/ śliád nog ich ieſzcże málucżką cáłowáłá. SkarŻyw 580, 140, 159, 160, 212, 224 (11); Gdy przed báłwány klękáiąc/ ony noſząc y cáłuiąc/ ſam ieſzcże przećiw ſobie dekret duchá Bożego obwoływa mowiąc. CzechEp 86; Ze z iedney ſtrony muśiałem o tym zwątpić/ żeby to I.M. y z swoimi Kátholikámi miał ſzcżerze cżynić co w ſwym nabożenſtwie cżyni [...] gdy ie [słowo Boże] więc ono przez ſkorę/ á pod cżás y ták ná kártách piſáne ábo drukowáne cáłuie CzechEp 127, 79, 87, 127; Ták iáko y krolowa Heſter cáłowáłá wierzch laſki Aſſwerá krolá WujNT 777; A ták nic nie grzeſzą Kátholicy/ czyniąc tákież pokłon obrázom Páná Chriſtuſowym/ ábo cáłuiąc reliquiae świętych. WujNT 777, 385, 777; Y ná innym mieyſcu tenże ś. prágnie do Rzymá drogi/ áby proch Apoſtołow SS. Piotrá y Páwłá cáłowáć mogł. SkarKaz 41b; Porwał miecż drugą ręką: naprzod go cáłował: Y zdrowia iuż Lamathus ſwego nie żáłował. KlonWor 43. Cf całować komu co; kogo, co czym; Zwroty.

całować komu co (18): BielŻyw 153; RejJóz Q2; LibLeg 11/155; KromRozm II h3v; KrowObr 25v, 234; Piſzą o tym Leonie iż ſobie rękę dał vciąć/ gdy mu ią niewiáſtá cáłowáłá z nabożeńſtwá BielKron 161, 145v, 154, 167v, 458v; RejAp 144v; SkarŻyw 511, 581 [2 r.]; KochPam 82; SkarKaz 159a; SkarKazSej 672a.

całować kogo, co czym (4): KochFr 101; A oſtydłe vſtá vſty żywemi cáłuie. KlonŻal B3v; Przyſzedł z Miedziáną brodą/ cáłował go owym/ Dáiąc Háſło złodźieyſkie/ wąſem mośiądzowym. KlonWor 27. Cf »całować pocałowanim«.

całować w co [w tym: kogo (13)] (17): Więc tylko mi ſwą głowkę zchyl. Iż ćię w grzebycżek cáłuię/ A ćiebie ſie námiłuię BierEz S4; Máca gębą mláſkáiąc/ áż w dupę cáłował/ A kiedy go odkryli/ bárzo ſie fráſował. RejFig Aa 7; Máchná co w iáycá nie chciáłá cáłowáć. CHłopá w ſkrzyni rytego w koſcioł wſzrotowáli/ Skło mu w pierśi wpráwiwſzy/ zmártwywſtániem zwáli. Báby go gomołkámi iáycy okłádáły/ Kiedy w ono zwierciádło w ſwiętá cáłowáły. Máchná też nád nim ſtałá/ drudzy iey wołáią/ Cżemuſz go nie cáłuieſz/ ſąſiedzi cżekáią. A w coż go mam cáłowáć/ muſiáłáćbych w iáycá/ Niechayć ich wżdy vbiorą/ pocżkay pánie ráycá. RejFig Bb5v, Aa2, Ee3v; Konſtántynus wielki cżęſto go w oko cáłował BielKron 155v, 188v; Blizniego oſzukawſzy rzkomo go żáłuie: O gárdło przypráwiwſzy w vſtá go cáłuie. KlonWor ** 2. Cf Zwroty.