[zaloguj się]
[pdf]

PACHOLCZY (1) ai

a oraz o jasne.

Fleksja
sg
m Gpacholcz(e)go n G
L Lpacholczym

sg [m G pacholcz(e)go.] ◊ n L pacholczym.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Przymiotnik od „pachołek”; złożony z pachołków:
a. Od znacz. ‘sługa’: Nie przeto żebym przed nim [Myszkowskim] ſtał w pácholczym kole KochMuza 28.
b. [Od znacz. ‘sługa wojskowy’: Abowiem te konie musi odsyłać do walnego hufu albo do pacholczego hufu. UstWojsk 1525/100.]

Cf PACHOLĘCY, [PACHOŁCZNY]

LWil