[zaloguj się]
[pdf]

1. CENTURYJA (2) sb f

e jasne.

Fleksja
sg
G centuryj(e)j
I centuryją

sg G centuryj(e)j (1). ◊ I centuryją (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. W wojsku rzymskim dowództwo centurii (oddziału liczącego około 100 żołnierzy) [centuria ‒ hufiec łudzi, w którym sto koni jest. Mącz 47d; centuria – rota sto żołnierzów pod sobą mająca Calep; centuriatus ‒ rotmistrztwo Mącz 48a Calep; rota żołnierzów pieszych; setnik żołnierzów; sto ‒ centuria Cn] (1):
Szereg: »centuryja albo dekamija« (1): Iáko miedzy Pieſzym ludem Centuryą álbo Decámią Przełożeńſtwo zwano/ ták też miedzy Iezdnemi bywáli Turmy BielSpr 13.
2. Jednostka podziału ludu rzymskiego (np. zebranego na komicjach) (1): [Comitia] Centuriata, Ná których pány rádne obierano/ á z káżdey Centuriey głos yeden był dawan. Mącz 61b.

Synonimy: 1. dekanija, przełożeństwo, rotmistrzostwo.

FP