[zaloguj się]
[pdf]

CHŁUBCA (5) sb m

-b- (1), -p- (1).

Tekst nie oznacza å; a jasne (tak w formancie -ca).

Fleksja
sg pl
N chłubca chłubcowie

sg N chłubca (4). ◊ pl N chłubcowie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Człowiek chlubiący się; chełpiciel; samochwał; gloriator, ostentator, salaco Calep (5): Aretalogus ‒ Chłubca, ſam ſziebie wiſlawiacący [!]. Calep 92a; Salacones ‒ Chłupcowie. Calep 939a, 458b, [742]a, 798a.

Synonim: chełpiciel.

Cf CHŁUBLIWY, CHŁUBNY

DM