« Poprzednie hasło: CHMIELOWY | Następne hasło: CHMURAĆ SIĘ » |
CHMURA (103) sb f
sg | pl | |
---|---|---|
N | chmura | chmury |
G | chmury | chmur, chmurów |
D | chmurom | |
A | chmurę | chmury |
I | chmurą | chmurami |
V | Chmura |
sg N chmura (7). ◊ G chmury (8). ◊ A chmurę (19). ◊ I chmurą (4). ◊ V Chmura (1). ◊ pl N chmury (27). ◊ G chmur (6), chmurów (1); chmur : chmurów Mącz (1 : 1). ◊ D chmurom (1). ◊ A chmury (19). ◊ I chmurami (10); -ami (8), -(a)mi (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Gęsty ciemny obłok, często deszczowy; mgła
(99)
- Przen (20)
- 2. n-pers (4)
W charakterystycznych połączeniach: chmura straszna, wszeteczna, zaszła; chmury dziwne, płodne, przechodzące (2), przeciwne (2), szkodliwe, zachodzące; chmur pokusa, studnica, zaćmienie; chmury broją się, linęły deszcz, mieszają się, nurtuwują, pozostają, przejdą, przychodzą, roją się, rozchodzą się, zakrywają (słońce zakryły) (3), zasłaniają (zasłonią) (2); chmura wychodzi, zakrywa; chmury pohamować, pospędzać, rozpędzać; obaczyć przez chmury; słońce za chmurę zajdzie (2).
TV ſie fatá mieſzáią/ by Márzec z chmurámi RejZwierz 108v.
»chmura czarna« [szyk 2 : 1] (3): RejWiz 82; zewſząd ſtráchu ludźiom dodáią Chmury czarné/ grádu pełné/ y trzáſkáwice KochFr 85; KochPieś 47.
»gradowa chmura« (1): Záwżdy ſie im grádowey trzebá lękáć chmury. RejZwierc 247.
»chmura gruba« (1): zwłaſzcża gdy bywaią wiatri od wſchodu ſlończa, albo z południa/ kthore przywodzą z ſobą chmuri grube FalZioł V 72.
»chmura obłoczna« (1):Iuſz Phebus tchniące Konie do Morzá prowádził/ A Heſperus też chmury obłoczne zgromádził StryjKron 622.
»szpetna chmura« (9): Vźrzał k ſobie idącą ſzpetną cżarną chmurę. A pod nią ſie ná dole ſtráſzliwie błyſkáło RejWiz 82, 82, 107, 108, 148v, 149, 165v; Ktho widzi ſzpetną chmurę przed ſobą/ á nádziewa ſie prętkiey płuty RejZwierc 79v; PudłFr 50.
»wilgotna chmura« (1): Sćiśni wilgotné chmury [...]/ A ony ſuchą źiemię/ y drzewá nápoią Ogniem zyęté KochFr 125.
»chmury, (i) grom(y)« (2): LudWieś B2; Raz chmury pánuią/ y grom ſrogi: á potym Bóg obdarza świat pogodą KochFr 85.
»mgłá i chmury« (1): tám niebieſkie páłace/ mgłą y chmurámi nigdy nie záchodzą LatHar 597.
»chmury a niepogody« (1): gdyż chmury á niepogody śiłá cżáſu roboćie vymuią/ á nabárźiey źimie GostGosp 154.
»chmura a (i) obłok; obłoki z chmurami« (2 : 1): Caecias, Wiatr który chmur á obłoków nie rozbiya Mącz 29c, 252b; LatHar 665.
»chmury, pioruny« (1): Owy chmury/ pioruny/ owy ſzpetne grády/ S tychći to pánow [wiatrów] ſpráwy/ pádáią tu rády. RejWiz 150.
»chmura ciemności« = caligo tenebrarum, procella tenebrarum Vulg (2): Cić ſą [...]/ ktorym chmurá ćięmnośći ieſt záchowána. WujNT 2.Petr 2/17, Iudae 13.
»szpetna chmura« (4): RejWiz 89v, 185; iáſność prawdy Páńſkiey zgania ty ciemnośći á ty ſzpetne chmury ná thę ſtolicę fáłeſzną RejAp 136; RejZwierc 29.
»mgła a chmura« (1): zátłumia iáko może/ rozmáitemi mgłámi á chmurámi nędznego ſwiátá tego RejPos 338.
DM