[zaloguj się]
[pdf]

CHOMĄTO (16) sb n

Oba o jasne.

Fleksja
sg pl
N chomąto
A chomąto chomąta
L chomącie chomąci(e)ch

sg N chomąto (8). ◊ A chomąto (1). ◊ L chomącie (2). ◊ pl A chomąta (3). ◊ L chomąci(e)ch (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Część uprzęży końskiej zawieszana na szyję lub cała uprząż; helcium Murm, Mymer1, BartBydg, Cn; tomex Mącz, Cn; collopendium BartBydg; antilena Mącz; cohum Calep (16): Helcium. [...] Chomąto Murm 151; Mymer1 15v; BartBydg 30b, 67b; RejWiz 57v, 58v; Gdyż dobrych śiłá Koni/ sſzkápieie w chomącie. RejZwierz 81 v; Helciarius, W chomąto álbo we ſzlą vbrány. Mącz 154a, 11c, 81b, 154a, 458a; Calep 213a; Kmieć ma mieć [...] woz/ ślą/ chomątá/ ſánie GostGosp 30.
Wyrażenie: »by szkapy w chomąciech« (2): Tacżáiąc ſie po ściánach by ſzkápy w chomąciech. RejWiz 30v, 66v.

Synonimy: jarzmo, podpiersień, szla.

ZZa