[zaloguj się]
[pdf]

CHROPAWY (20) ai

o oraz a jasne.

comp chropawszy (1).

Fleksja
sg
mNchropawy, chropawszy fNchropawå
Achropawy Achropawą
pl
N subst chropawé
A subst chropawé

sg m N chropawy, chropawszy (3). ◊ A chropawy (5). ◊ f N chropawå (2). ◊ A chropawą (2). ◊ pl N subst chropawé (5); -é (2), -(e) (3). ◊ A subst chropawé (3); -é (2), -(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

O nierównej powierzchni; szorstki, ostry, popękany; echinatus Mącz; asper, confragus, fragosus, horrens, horridus, ostreatus, ostreosus, perasper, rigens, rugosus, scaber, scabratus, scabrosus, scruposus, scrupulosus, squalens, squalidus, squarosus Cn (20): [bluszcz] liſth ma chropawy trochę ciemny. FalZioł I 49c, I 108c, 140d, 145a [2 r.]; Mącz 99b; Páznogćie chropáwe. SienLek 136 marg, 136, 136v, S4; bo iáko kámień/ może być więtſzy/ głádſzy/ ábo chropáwſzy ieden niż drugi GórnDworz X7; Słup Mármorowy ſą ſrogiego ſprawy/ Z wirzchu ſie błyſzcży á we wnątrz chropawy. RejZwierc 226; Iuż mi ſkórá chropáwa pádnie na goleni KochPieś 54, 22.

W charakterystycznych połączeniach: chropawy list (4), paznokieć (4), płeć, skora (2).

Szeregi: »chropawy i nierowny« (1): Conchae propriae sunt, quae testam levem habent politam, [...] ostrea quae asperam scabramque [...], Konchy gładką ſzczeſzunę álbo skorupę máyą. Ostrea vero chropáwą y nierowną. Mącz 62c.

»ostry, (a) chropawy« [szyk 2 : 1] (3): drugi rodzay Koſthywału ieſt kthory zową Simpſitum/ wierzch ma oſthry á chropawy FalZioł I 37d, I 37d, 140d.

»chropawy abo przykry« (1): i rzeczy krzywé obrocą śię w proſté a drogi oſtré wrownę [!] (marg) chropawé abo przykré w gładkié (‒) MurzNT Luc 3/5.

Przen: Prosty, nieuczony (1): Moy cnotliwy cżytácżu te chropáwe ſłowá/ Nie były godne vſzu twych CzahTr Kv.

Synonimy: skropawy, skropowaty.

Cf CHROPOWATY, CHRUPATY, CHRUPIASTY

MM