![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: CHUCHANIE | Następne hasło: CHUCHNIĘNIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
CHUCHNĄĆ (2) vb pf
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | chuchnął |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by chuchnął |
praet 3 sg m chuchnął (1). ◊ con 3 sg m by chuchnął (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
- Tchnąć (2)
Tchnąć [na kogo, na co] (2): gdy mu lepili ptaſzki z gliny/ stáwiáli ie podle drogi kędy ſzedł/ á on na ony ptaſzki ſkoro chuchnął/ wzlatáli wzgorę iáko żywi. BielKron 464.
chuchnąć czym (1): Lutheranowie [...] ták męſzcżyznie dopuſzcżáią wolno/ iáko y białymgłowam vcżyć/ kázáć/ Sákrámentá [...] ſpráwowáć/ [...] by mu iedno Burmiſtrz ná rámię rękę włożył/ álbo Woyth nań gorzałką chuchnął ReszPrz 44.
Formacje pochodne cf CHUCHAĆ.
Cf CHUCHNIĘNIE
MM