[zaloguj się]
[pdf]

CHUCHAĆ (5) vb impf

Fleksja
inf chuchać
indicativus
praes
sg
1 chuch(a)m
praet
sg
3 m chuchåł

inf chuchać (4). ◊ praes 1 sg chuch(a)m (4). ◊ praet 3 sg m chuchåł (2). ◊ part praes act chuchając (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Wydychać ciepłe powietrze z płuc; afflare Calep, Cn; flare Mącz; adflare, adhalare, adspirare, inhalare, inspirare Cn (5): Flo, Dąć/ Chucháć/ też wiać. Mącz 130c; Calep 40a.
Zwrot: »chuchać na ręce, w ręce« = ogrzewać ręce oddechem [szyk zmienny] (1 : 1): BierEz S3; páſterz w mroz ná ręce chuchał RejFig Aa3.
W przen (1):
Zwrot: »ogniem chuchać« (1): Ogniem chuchał/ dymámi ſoſnowymi kichał: Lud poſpolity widząc od boiáźni zdychał. KlonWor 21.

Synonimy: dąć, przydymać, puchać.

Formacje pochodne: nachuchać; chuchnąć; pochuchywać, podchuchywać.

Cf CHUCHANIE

MM