[zaloguj się]
[pdf]

CHWIEJĄCY SIĘ (17) part praes act

się (10), sie (7).

e jasne.

Fleksja
sg
mNchwiejący się fN nN
G Gchwiejąc(e)j się G
A Achwiejącą się Achwiejąc(e) się
pl
G chwiejących się
A subst chwiejąc(e) się
I n chwiejącymi się, chwiejąc(e)mi się

sg m N chwiejący się (1). ◊ f G chwiejąc(e)j się (3). ◊ A chwiejącą się (2). ◊ n A chwiejąc(e) się (2). ◊ pl G chwiejących się (1). ◊ A subst chwiejąc(e) się (3). ◊ I n chwiejącymi się (3) CzechEp, NiemObr, WujNT, chwiejąc(e)mi się (2) BibRadz, RejPosRozpr.

Sł stp brak, Cn s.v. chwieję się, Linde XVI i XVIII w. s.v. chwiać się.

1. Kołyszący się, kiwający się; titubatus Calep; lapsabundus Cn (12): Rog pięty wołowey zakurzony/ vmocznia zęby chwieiącze ſie FalZioł IV 5b, I 133b, IV 8d; Calep 1071a.

chwiejący się od czego (3): Y tzoſcie wyſſli na puſſcżą widzietz trzcinę od wiatru chwieiątzą ſie [bibl Matth 11/7: vento agitatam] OpecŻyw 47v [przekład tego samego tekstu 2 r.] BudNT Matth 11/7; WujNT Matth 11/7.

W przen; fluctuans Vulg, PolAnt (5): Abyſmy iuż nie byli dźiećmi chwieiącemi ſię BibRadz Eph 4/14; RejPosRozpr c.

chwiejący się od czego (1): Abyſmy więcey nie byli dźiećmi vnoſzącemi ſię/ y chwieiącymi od káżdego wiátru náuki [non simus parvuli fluctuantes, et circumferamur omni vento doctrinae] WujNT Eph 4/14.

chwiejący się czym (2): CzechEp 117; Abyſmy więcey nie byli dźiećmi/ kołyſzącymi ſię/ y chwieiącymi/ káżdym wiátrem náuki przez ludzkie oſzukánie/ przez chytrość/ ku podeśćiu błędem NiemObr 44.

Szeregi: »kołyszący się i chwiejący« (2): Nie bądźmy więcey dźiećmi kołyſzącymi ſię y chwieiącymi káżdym wiátrem náuki CzechEp 117; NiemObr 44.

»unoszący się i chwiejący« (1): WujNT Eph 4/14 cf chwiejący się od czego. [Wszystkie użycia W przen są przekładem Eph 4/14]

2. Niepewny, niestały (5): A ono ſłowo (ieſzce raz) znácży odięćie rzeczy chwieiących ſię [mobilium]/ iáko tych kthore ſą vczynione/ aby zoſtáły ty ktore ſą trwáłe. BibRadz Hebr 12/27.
a. Z przeczeniem; immobilis, indeclinabilis Vulg (4): y tym ſie chlubić możemy/ z wiáry niechwieiącey ſie CzechRozm 261; trzymaymy wyznánie nadźieie/ nie chwieiącey ſię NiemObr 84; WujNT Hebr 10/23, 12/27.
3. [Wahający się, nie mający swego zdania: Włádiſław lágeło Krol Polski [...] do Litwy ná ten czás dla burzenia Witołtowego/ bárzo głodny przyiáchał/ gdzie nievſtáwiczne/ wątpliwe/ y chwieiące ſię ná tę y owę ſtronę z roſpaczy vmyſły Litewſkie/ y Ruſſakow/ tákże Zmodź hoynośćią ſwoią y ſwobodą Krolewſką potwirdził StryjKron 489 (Linde).]

Synonimy: 1. kołyszący się, trzęsący się.

Cf CHWIAĆ SIĘ

KW