[zaloguj się]
[pdf]

[CIĄDZYWAĆ vb impf

Fleksja

3 sg m praet ciądzyw(á)ł.

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. Iter. od „ciądzać”: zajmować mienie jako należność za długi lub powinności:

ciądzywać kogo: ktorzy [poddani], gdy się nie chcieli podać na tę robotę nową, dzierżywał je pan starosta w wieży kilka niedziel i ciądzywał LustrWpol 155 (ekscerpt B. Dunaja).

Formacje pochodne cf CIĄDZAĆ.]

MK