[zaloguj się]
[pdf]

CICHUCHNO (8) av

o jasne.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. cichuchny.

Dem. i intens. od „cicho”:
1. Niegłośno, bezgłośnie (1): Ták piękność wyſławiáły ſłodźiuchnémi ſłowy: A ia/ bym wſzytko ſłyſzał/ nákłádałem głowy. Cichuchno było zátym PudłFr 68.
2. Bez rozgłosu, spokojnie (2): á wiernemu chocia nic nie ſłyſzy od cyebie/ ále ćichuchno podaſz mu rękę ſwoię z miłoſierdzyem ſwoim RejPos 227; Inni niech ięzykiem śieką/ lub rękomá/ Ia ſobie śiądę ćichuchno domá RybGęśli B3v.
3. Pokornie, skromnie, potulnie (2): BielSat H2; Wdźięczność zá nią ćichuchno tuſz ſye wſzędy wlecze. PudłFr 70.
4. Tajemnie, skrycie, po kryjomu, zdradliwie (3): thedy ſie go nawięcey ſtrzedz potrzebá: á nie inácżey iáko onego robaká iádowitego niedźwiadká/ czo pirwey ćichuchno przeliże/ á pothym bárzo ſzkodliwie vkąśi. RejZwierc 49v; A potym Anyoł ćichuchno przydybawſzy do onego cżłowieká ſwiętego/ pchnął go nogą że z oney ſrogiey ſkáły ſpadł nádoł RejZwierc 175; MycPrz I B2v.

Synonimy: 2. pokorniuchno, spokojniuchno.

Cf CICHUCZEŃKO, CICHUCZKO, CICHUSIEŃKO

MM