[zaloguj się]
[pdf]

CIECIERZYCA (3) sb f

Pierwsze e prawdopodobnie jasne, drugie pochylone (tak Cn); a jasne.

Fleksja
sg
N cieciérzyca
A cieciérzycę

sg N cieciérzyca (2). ◊ A cieciérzycę (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. cieciorka jarzyna, Linde XVII – XVIII w.

bot. Lathyrus sativus L. (Rost); roślina z rodziny motylkowatych, groch albo fasola; cicer Cn [cicer, cicera, cicora Łac śr] (3): Kopr/ w młodym piwie álbo w brzędce wárzony/ mnoży mámkam mleko/ [...] á ktemu dobrze ieść [...] ięczmienne krupy/ bob/ ćiećierzycę SienLek 87.
Szereg: »cieciorka, (albo) ciecierzyca« (2): Ciećiorká/ álbo Ciećierzycá/ Cicer, Kicheren/ kichererbſen. SienLek 199, Xv.

Cf CIECIORKA

MM