| « Poprzednie hasło: (CIERPIĘTNOŚĆ) | Następne hasło: CIERPKAWY » |
[CIERPIWAĆ vb impf
e pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | ciérpiwå |
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 1 | m pers | ciérpiwali |
| subst | ciérpiwały | |
praes 3 sg ciérpiwå. ◊ praet 1 pl m pers ciérpiwali. subst ciérpiwały.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Iter. od „cierpieć” ‘doznawać fizycznego bólu’ [co]: ieſli wilgotność plugáwa będźie/ ćiérpiwá [!] nos przypadki owé/ że ſye [...] phlegmá záwrze OczkoPrzymiot 188; Gálen názywał leniwym tego/ co kámie ćiérpiwa OczkoPrzymiot 420; Było to przed láty/ że chłopiętá álbo we płći oboiéy młodé dźieći iéy [scyjatyki] niećiérpiwáły OczkoPrzymiot 590, 607.
Zwrot: »bol cierpiwać«: náſz Iegomość [...] kthóry przymiotem ſtrapiony/ ból ten ćiérpiwa OczkoPrzymiot 323. (ekscerpty B. Dunaja).
Formacje pochodne cf CIERPIEĆ.]
MK