Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CIEŚNIA

Następne hasło: CIEŚNIĆ SIĘ »

CIEŚNIĆ (2) vb impf

e prawdopodobnie jasne (tak w cieśń itp.).

Fleksja

inf	cieśnić

imperativus
	pl
2	cieśnicie

inf cieśnić (1). ◊ imp 2 pl cieśnicie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Ścieśniać, ukracać, ograniczać (2)

Ścieśniać, ukracać, ograniczać [co] (2): gdyż nie na to są posłani, aby mieli wolność szlachecką cieśnić, ale owszem ją szerzyć. Diar 54; Nie ćieśnićie ani kurczćie miłośći w ſwoich domách/ y poiedynkowych pożytkách SkarKazSej 670a.

Synonimy: krocić, kurczyć.

Formacje pochodne: ścieśnić; ścieśniać, zacieśniać.