[zaloguj się]
[pdf]

CNOTKA (5) sb f i m

f (4), m (1) [n pers]

o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N Cnotka
G cnotki
D cnotkam
I cnotkami

sg N Cnotka (1). ◊ G cnotki (2). ◊ pl D cnotkam (1). ◊ I cnotkami (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII w.

1. Dem. od „cnota” ‘zaleta’ (pobłażliwie) (4): Chociać cnotki nie wiele á wielkie łákomſtwo/ Dziwnie opánowáło ich wſzytko potomſtwo. RejZwierc 242v.

Personifikacja; iron. (3): teſz to byli niektorym cnotkam ſobie przychylnem porzuczyli żeby oni tilko ſami (a nigd inſzy) o tym co by śię znim naoſtatek s ſtało wiedźieli MurzHist V; tytułuyą ye tem przezwiſkyem/ chłopyątká złodzyeye s pocżątká/ wyęc dla dobroći/ cnotkámi one przezywáyą/ iákoby rzekł nyecnotká GliczKsiąż H6v; RejZwierc 236v.

2. n-pers (1): Wſhakze then tho cznothka nyewye ktho czlowyeka thego zabill LibMal 1554/194 [cf CNOTA znacz. 3.].

Cf NIECNOTKA

DM