[zaloguj się]
[pdf]

COFAĆ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w cofać się); a jasne.

Fleksja
inf cofać
indicativus
praes
sg
1 cofåm

inf cofać (1). ◊ praes 1 sg cofåm (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Odstępować, czynić ruch wstecz; cedere Modrz (1): Bo gdy Bog zá námi wálcżyć będźie/ tedy wſzytcy nieprzyiaćiele/ y dyabli ſámi ná oſtátek/ cofáć muſzą. ModrzBaz 128.
2. Może wykonywać ruchy w przód lub w tył, kierować [czym] (1):
Przen (1): IA Cnotá ſzcżeśćiem coffam RybGęśli C2v.

Formacje współrdzenne: cofać się; cofnąć, cofnąć się.

Synonimy: 1. ustępować; 2. kierować.

MM