Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CUDZOŁOŻNY

Następne hasło: CUDZOŁOŻYĆ »

CUDZOŁOŻONY (1) part praet pass impf

Fleksja

N sg f cudzołoż(o)nå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. cudzołożyć.

Znaczenia

Będący obiektem cudzołóstwa:

W przen: bo ziemiá cudzołożąca/ będzye cudzołożona od Páná [quia fornicans fornicabitur terra a Domino Vulg Os 1/2]. BielKron 92v.