CYTARA (13) sb f
cytara (8), cytra (5); cytara GórnDworz, BudBib (5), SapEpit; cytra Calep, GrochKal, OstrEpit (2); cytara : cytra KochPs (1 : 1).
cyt- (11), cyth- (2).
Oba a jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
cytra |
cytary |
A |
cytrę |
cytary |
I |
cytarą |
|
L |
cytrze |
cytaråch |
V |
cytaro |
|
sg N cytra (1). ◊ A cytrę (1). ◊ I cytarą (3). ◊ L cytrze (1). ◊ V cytaro (1). ◊ pl N cytary (2). ◊ A cytary (2). ◊ L cytaråch (2); -åch (1) KochPs, -ach (1) GórnDworz.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
Instrument muzyczny szarpany;
barbitos Calep; cithara Cn [cithara – harfa Mącz 54d, Calep; cithara – arfa BartBydg; lutnia ‒ cithara Cn] (13):
Lácedemoniánie dziwnie walecżni ludzie/ ku pothkániu kazywáli więc gráć ná Cythárách/ y ná inych inſthrumenciech nie bárzo męſkich. GórnDworz H2v;
Przypiewayćie Iehowie cytárą [cithara]/ cytárą [cithara] y głoſem przypiewánia. BudBib Ps 97/4;
Ná wierzbách wpośrzod iego záwieśiliſmy Cytáry (marg) Ioſu: 12. Albo/ ſkrzypice. (‒) náſze [suspendimus citharas nostras]. BudBib Ps 136/2;
Wſpomiéńćie go ná cytrze/ y ná wieloſtronéy Dźięki mu czyńćie hárfie złoconéy. KochPs 45,
213;
Barbitos – Cytra. Calep 124a;
A ty śliczna Errato/ weź do ręku złotą Cytrę OstrEpit A2;
SapEpit B3.Szeregi: »arfa i cytara« =
nebel et cithara PolAnt (
2):
Powſtań sławo moiá/ powſtań árfo y cytáro/ powſtánę ná zorzy. BudBib Ps 56/9,
Ps 150/3.»cytra, gęśl« (1): á drudzy niech gráią/ Bądź w lutnié wieloſtronné/ ſłodki głos dáiącé/ W cytry/ w gęśle OstrEpit A2.
»lutnia, cytra« (2): Brzmią wdźięcżne Lutnie/ złote Cytry GrochKal 18; OstrEpit A2.
MM