[zaloguj się]

CZCIENNIK (4) sb m

czciennik a. ćciennik.

Fleksja

L pl czci(e)nnik(a)ch.

stp, Cn, Linde brak.

Prawdopodobnie: Zwój przędzy: O kląpkach nyczi powyada yſz nycz nyewye Thelko o trzech czczyennykach prządzyon, kthore wſzyąli nad panſkym lozem. LibMal 1547/133v.

AL