« Poprzednie hasło: CZOŁGAĆ | Następne hasło: CZOŁGAJĄCY SIĘ » |
CZOŁGAĆ SIĘ (8) vb impf
czołgać się (7), czołgać (1); czołgać się Leop (3), Calep (3), KlonWor; czołgać KochPs.
sie (6), się (1).
o jasne.
indicativus | |||
---|---|---|---|
praes | |||
sg | pl | ||
1 | czołgåm się | ||
3 | czołgå się | czołgają się |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m an | czołgały |
praes 1 sg czołgåm się (3) [w tym: -ąm (1)]. ◊ 3 sg czołgå się (3). ◊ 3 pl czołgają się (1). ◊ praet 3 pl m an czołgały (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
»czołgać się po ziemi« (3): A ták wytrácone ieſt káżde ćiáło ktore ſie rucháło na ziemi/ ptakow/ zwierząt/ beſtiy/ y wſzytkich robakow ktorzy ſie czołgáią po ziemi [quae reptant super terram]. Leop Gen 7/21, 8/17, 19.
Synonimy: leźć, smykać się.
Formacje pochodne: czołgnąć się, wczołgiwać się.
Cf CZOŁGAJĄCY SIĘ, CZOŁGANIE, CZWAŁGAĆ SIĘ
ZZie