[zaloguj się]
[pdf]

CZURYŁO (12) sb m

Fleksja
sg pl
N czuryło Czuryłowie
G Czuryła czurył(o)w
A czuryła

sg N czuryło (5). ◊ G Czuryła (2). ◊ A czuryła (1). ◊ pl N Czuryłowie (3). ◊ G czurył(o)w (1).

Sł stp brak, Cn notuje w innym znaczeniu, Linde XVI – XVIII w.

1. n-pers (9):
a. Ruska wersja imienia Cyryla, apostoła Słowian (2): Gdzież pothym tenże Cirillus z Methodiuſſem (albo po popolſku [!] Czuriło z Macudą) po ſmierci ich byli pogrzebieni. MiechGlab 28; TEgo cżáſu [...] przyſzli do Słowieńſkich źieḿ dwá mężowie Krześćiáńſcy/ ieden Słowak Cżuryło/ a drugi Grek Metodius BielKron 343.
b. Prawdopodobnie imię bohatera staroruskich bylin (1): CZuryło iákiś gámrat/ był ſławny w Kiyowie/ Lecż zda mi ſie nie iego/ to dziś potomkowie. RejZwierz 65v.
c. Nazwisko (6): RejZwierz 65v, aa2; Marćin Cżuryło Rotmiſtrz. PaprPan M2v; Z dawná ſą tákiey ſławy w Polſzcże Cżuryłowie/ Iákiey nigdy nie mieli Kártágińcżykowie. PaprPan M2v, M2v; [pieczęci są zawieszone] Sándkoná z Sennowá Przemyſłſkiégo/ Czuryłá z Stoiániec Hálickiégo SarnStat 1083.
2. Wytworniś; uwodziciel; grach, gamrat (3): Pátrzayże iák ſię ſtroi on cżuryło młody: [...] Oſtrzy wąśik: vcży ſię mrugáć na vcżynne Pánie młode KlonWor 58, 60.
Wyrażenie: »czuryło jurny« (1): Ach coż tákich Pokrzywek y Grzywacżow durnych: Ktorzy cudzołożnikow y Cżuryłow iurnych Bękárty podrzucone grzeią/ karmią/pieſzcżą KlonWor 61.

Synonimy: 2. gach, gamrat.

KN