« Poprzednie hasło: CZWOROGRANNOŚĆ | Następne hasło: CZWOROGRANOWITY » |
CZWOROGRANNY (22) ai
Oba o jasne; -a-: -å- Mącz (18 : 4).
Fleksja
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | czworogranny | f | N | czworogrannå | n | N | czworogrann(e) |
G | G | czworogrann(e)j | G | czworogrann(e)go | ||||
A | A | czworogranną | A | |||||
I | I | I | czworogrannym |
pl | ||
---|---|---|
N | m an | czworogrann(e) |
subst | czworogrann(e) | |
I | m | czworogrann(e)mi |
sg m N czworogranny (7). ◊ f N czworogrannå (3). ◊ G czworogrann(e)j (1). ◊ A czworogranną (2). ◊ n N czworogrann(e) (3). ◊ G czworogrann(e)go (1). ◊ I czworogrannym (1). ◊ pl N m an czworogrann(e) (1). ◊ subst czworogrann(e) (2). ◊ I m czworogrann(e)mi (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII – XIX w.
Znaczenia
1. Mający cztery boki; czworoboczny (o formach płaskich i przestrzennych); quadrangulus, quadrarius, quadratus, quadrus, tetragonus Mącz (21): Cerostrotum, picturae genus Czworo gránne malowánie równie/ ták yáko zwykli Teſzarze ſtoły czinić/ foremnie kłádąc rozmáyitych farb drzewa ná cztery gránie Mącz 49c; Obeliscus, Czworogránny proſty/ á podługowáty kámień/ ná wierſzchu yákoby rożen zákończony. Mącz 256b; Quadrus, Czworogránny/ o czterech rogách álbo kątách. Mącz 334d; Quadrum, Nieco czworogránnego. Mącz 335b; Figura cuius latera omnia sunt aequalia anguli vero obliqui, To yeſt tákowego xtáłtu y formy gdy czworogranną figurę ná vkoś położy/ yáko też bywáyą skleyáne ſzyby czworogranne. Mącz 355c; Tetragonus sive tetragonum. Czworogránny álbo czworokątny/ co zwłaſzczá yeſt o czterech kąćiech. Mącz 453a, 102b, 240c, 334a [2 r.], 334d [2 r.], 335b (21).
2. Gruby, tęgi, krępy (1): Quadrati boves grandibus membris, Czworogranne woły/ to yeſt/ welmi [!] wielkie. Mącz 335b.
Synonimy cf CZWOROGRANIASTY.
Cf CZWOROGRANIASTY, CZWOROGRANISTY, CZWOROGRANOWITY
ZZie