Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CZWOROGRANNY

Następne hasło: CZWOROGRAŃ »

CZWOROGRANOWITY (2) ai

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja

sg
f	N	czworogranowitå	n	N	czworogranowit(e)

sg f N czworogranowitå (1). ◊ n N czworogranowit(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Mający cztery boki, czworoboczny (o formach płaskich i przestrzennych) (2)

Mający cztery boki, czworoboczny (o formach płaskich i przestrzennych) (2): Molucrum, Czworogránowite drzewo którego ku ofiárowániu ſtárzy vżywáli. Mącz 230a; Vermiculatum opus, Robotá tákowa czworogránowita/ yákie bywáyą ſtoły y skrzynki/ też tłá gránowitym áſtrychem rozmáyityeh farb położone. Mącz 485a.

Synonimy cf CZWOROGRANIASTY.

Cf CZWOROGRANIASTY, CZWOROGRANISTY, CZWOROGRANNY

ZZie