Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CZYNSZOWANIE

Następne hasło: CZYNSZOWNY »

CZYNSZOWNIK (3) sb m

Fleksja

N sg czynszownik (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (XVIII) – XVII w.

Znaczenia

praw. Płatnik czynszu, obowiązany do opłat (3)

praw. Płatnik czynszu, obowiązany do opłat; pensionarius, stipenidarius, tributarius Mącz; censitus, vectigalis Cn (3): Pensionarius qui pensionem alicui solvere tenetur, Czinſzownik/ Penſionarz. Mącz 288c; Stipendiarius, id est, tributarius qui solvendo stipendio obnoxius est, Czinſzownik który zwłaſzczá dań/ pobór/ y ynſze podátki winien dáć. Mącz 416c; Tributarius, Hołdownik/ czynſzownik. Mącz 463d.

Synonimy: hołdownik, pensyjonarz.