« Poprzednie hasło: CZYTAĆ | Następne hasło: CZYTAŁY » |
CZYTAJĄCY (9) part praes act
a jasne.
sg | ||
---|---|---|
m | N | czytający |
A | czytając(e)go |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | czytający |
G | czytających | |
D | czytającym |
sg m N czytający (4). ◊ A czytając(e)go (4). ◊ pl N m pers czytający (3). ◊ G czytających (2). ◊ D czytającym (2).
Sł stp s.v. czytać, Cn, Linde brak.
- 1. Zapoznający się z treścią pisaną (4)
- 2. Wykładający (5)
czytający co (1) : Iáwno to ieſt wſzytkim Ewángelią czytáiącym/ iż nabłogoſłáwieńſzemu/ y wſzytkich Apoſtołow kśiążęćiu Piotrowi/ [...] zlecon ieſt rząd y przełożeńſtwo ábo przodkowánie kośćiołá wſzytkiego WujNT 390.
cum A duplice (obiecti et praedicati) (1): A przybiegſzy Philip/ vſłyſzał go [Etiopianina, rzezańca] czytáiącego Izáiaſzá Proroká [audivit eum legentem Isaiam prophetam] y rzekł WujNT Act 8/30.
czytający co (3): v których [Kośćiołów] ſą Doktorowie/ álbo czytáiący práwo Duchowné y święté Piſmo [in quibus habentur doctores aut Lectores iuris ac Theologiae JanStat 197]/ bądź zdawná/ bądź téż teraz nowo poſtánowieni y fundowáni SarnStat 923 [idem (2)] 197, 180.
Cf CZYTAĆ
BC