[zaloguj się]
[pdf]

DEKATYTA (1) sb m

dekatyta a. dekatyt.

Fleksja

A pl d(e)katyty.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Grecka nazwa członka sekty heretyckiej o zabarwieniu judaistycznym, powstałej ok. r. 170 w Małej Azji, zalecającej obchodzenie Wielkanocy dnia 14 marca; kwartodecymanin:
Zestawienie: »tessareski dekatyta« = τεσσαρακαιδέκατoς: potoczne wątpliwoſci w wyerze y ſpráwye krzeſciyáńſkyey [kościół] rozwyęzował/ błędy kácerſkye niſſczył/ á Cerdoná/ Márcioná/ Apelleſá/ Gnoſtyki/ Enkrátyty/ kátáphrygi/ Montaná/ Teſsáreſke dekátyty [...] y wſſyſtkye ine brony pyekyelne z ich náukámi zwyćyężył/ y tłumił/ y do końcá ztłumi. KromRozm II v4v.

KCh