[zaloguj się]
[pdf]

DESPOTOW (3) ai

despotow (5), deszpotow (3): despotow RejZwierz, BielKron (4); deszpotow OrzRozm (2), MycPrz.

e oraz pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w despot).

Fleksja
sg
mN fNdespotowa
G Gdespotow(e)j
Adespotow(e)go Adespotowę
pl
G despotowych
A m pers despotow(e)
subst despotowy

sg m A despotow(e)go (1). ◊ f N despotowa (2). ◊ G despotow(e)j (1). ◊ A despotowę (1). ◊ pl G despotowych (1). ◊ A m pers despotow(e) (1). subst despotowy (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik dzierżawczy od rzeczownika „despot” ‘tytuł władcy w Mołdawii, Wołoszech i w państwach bałkańskich’ (8): Ieſzcże mieli vrywki/ coś krwie Deſpotowey/ Ktora im ku náturze/ pomogłá gotowey. RejZwierz 92v; Tákować Koronácya Deſzpotowá w Wołoſzech byłá OrzRozm Cv, C marg; A gdy ſie záś zgodził Deſpot z Huniádem/ zebráli ſie przećiw Amurátowi z krolem nowym Włádziſłáwem ktorego gdy poráźili wroćili Báyſzę zá ſlepego ſyná Deſpotowego. BielKron 241, 243, 304, 308v; MycPrz II B4.

AC