![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [DŁAWIGĄSKA] | Następne hasło: DŁAWIONY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DŁAWION (2) part praet pass impf
dłabion (1), dławiony a. dławion (1).
a pochylone; -ón (1), -on- z tekstów nie oznaczających ó.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | dłåwion | f | N | dłåwi(o)n(a) |
sg m N dłåwion (1). ◊ sg f N dłåwi(o)n(a) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów), s.v. dłabić.
Znaczenia
Duszony, uciskany; tu lek. o zmorze (2):
Szereg: »duszon, dłabion« (1): Nocturnae suppressiones, Nocne dłabienie/ gdi ſie komu we ſnie widźi yáko by był duſzón/ dłabión. Mącz 32lc.
Przen: Osłabiony (1):
Zwrot: »być przez grzech dławionym« (1): yakoſz by przeto byla ſtarla [panna Maryja] glouą yego gdy by byla przeſz grzech pyeruorodny dlawyowa [!] PatKaz I 7.
TK