[zaloguj się]
[pdf]

DNIEĆ (18) vb impf

dnieć (14), dniejeć (1), dnieć a. dniejeć (3); dnieć; dniejeć Mącz (2 : 1; 201a).

e jasne.

Fleksja
inf dnieć
indicativus
praes
sg
1 dnieję
3 dnieje
praet
sg
3 n dniało

inf dnieć (6). ◊ praes 1 sg dnieję (1). ◊ 3 sg dnieje (8). ◊ praet 3 sg n dniało (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Świtać, rozwidniać się; diescere Murm, Mącz, Calep; lucescere Mącz, Calag, Calep, Cn; illucere Mącz; dilucescere Calep, Cn; diluculare, diluculascere Cn (18): Murm 13; Mącz 88c, 201a, b; Gdy dniáło ná ieden (albo ná pirwſzy dzień) tegodnia [lucescenti in unam sabbatorum Matth 28/1] przyſzła Maria BudNT przedm c6v, c6v [2 r.]; Calag 181a; Calep 321b, 324b, 620b.
Fraza: »poczęło (a. poczyna, a. poczynało) dnieć« [szyk zmienny] (6): Luce prima, Náſwitániu/ gdy poczina dnieyeć. Mącz 201a, 278d, 322a; vprośił wdy iednego z nich/ iż ſzedł gdy dnieć pocżęło po páná Káſprá Mácieiowſkiego GórnDworz S7v [idem] WerGośc 249; A gdy poczynáło dnieć [cum lux inciperet fieri]/ nápominał Páweł wſzytki/ áby iedli WujNT Act 27/33.
Przen (1): w nowym zakonie iáſnie a ſzczyrze ieſt nam opiſano/ iáko ma być znan Pan Bog náſz/ á iże iuż noc przemiya á iuż dnieie [nox praecessit, dies autem appropinquavit Vulg Rom 13/12] SarnUzn 28.

Synonim: świtać.

Cf DNIENIE

LW