Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOBIEGANIE

Następne hasło: DOBIERAĆ SIĘ »

DOBIERAĆ (2) vb impf

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja

inf	dobiérać

imperativus
	sg
3	niechåj dobiérå

inf dobiérać (1). ◊ imp 3 sg niechåj dobiérå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

Dopełniać, brać dodatkowo (2): kędyby miárá vkazowáłá wyżéy nad ſznur/ tu niechay dobiéra [ziemi]. Strum F3.

dobierać czego (1): [szafarze i poborce] tákże z Czopowégo/ którégo ieſcze dobiéráć máią [...] liczbę vczynić będą powinni SarnStat 355.

Formacje pochodne cf BRAĆ.