« Poprzednie hasło: DOBIEŻANY | Następne hasło: DOBIJAĆ » |
DOBIEŻEĆ (13) vb pf
o oraz oba e jasne.
inf | dobieżeć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | dobieżåł |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | dobi(e)ż |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | bym dobieżåł |
3 | f | by dobieżała |
inf dobieżeć (3). ◊ fut 2 sg dobieżysz (1). ◊ praet 3 sg m dobieżåł (2). ◊ imp 2 sg dobi(e)ż (1). ◊ con 1 sg m bym dobieżåł (3). ◊ 3 sg f by dobieżała (1). ◊ part praet act dobieżåwszy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w. s.v. dobiedz.
- 1. Dojść
(9)
- Przen: Osiągnąć (6)
- a. Wziąć się (1)
- 2. Pójść (2)
- 3. Doścignąć (1)
dobieżeć kogo (4): lichtarzem kthori na ſtolye ſtall na thegoſz wyerzchowſkiego vderzel, y dobyezawſchigo za ſtolem za wloſſigo ieſth poyall y wloczil po yzbye LibMal 1545/102v.
dobieżeć ku czemu (1): owabym iako dobieżał ku powſtániu [occurram ad resurrectionem]/ kthore ieſt żmartwych. Leop Philipp 3/11.
dobieżeć do kogo (1): Lecż ia niemogąc wytrwáć/ wolałám dobieżeć/ Do Práktykarzá prawdy/ iſtney ſie dowiedźieć. PaxLiz C3v.
Formacje pochodne cf BIEŻEĆ.
Cf DOBIEŻANY
LW