![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DOBRODZIŃSTWO | Następne hasło: [DOBROMOWCA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOBROIĆ SIĘ (1) vb pf
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | dobroiłeś się |
[3 sg fut dobroisz się]. ◊ 3 sg praet m dobroiłeś się.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Doigrać się: Padlo kxiąze wſtać niemoże Do broyles ſie nieboże, RejKup c2.
[dobroić się czego: kſięże/ nie twoy to vrząd/ nas/ [...] ták ſurowie ſłowy gromić/ twoiá rzecż chwalić cokolwiek my cżyniemy/ ále pámiętay że ſię dobroiſz kiedy cżego dziwnego tákiem twoim kazániem. BazHist 26 (Linde).]
Formacje pochodne cf BROIĆ SIĘ.
LW